asılmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
asılmak
ф. 1) асылу; 2) төрле мәгъ. асылыну
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
asılmak
(yukarı) asılmak, asılmak. Çoyun otha asılıb turadı: dökme kazan ocağa asılıp duruyor.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
asılmak
asılmak· I, 196
uzamak, uzatılmak,I, 196 bkz> esilmek