galip
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
galip
[Köken: Arapça] Yenici, Yutucu, Ütücü
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
galip
и. с. җиңүче ◊ galip gelmek җиңеп чыгу
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
galip
Türkiye Türkçesi: galip
Azerbaycan Türkçesi: gãlib
Başkurt Türkçesi: yiŋivsi otovsı
Kazak Türkçesi: jeŋüvşi jeŋümpaz
Kırgız Türkçesi: ceŋṻçü utūçu
Özbek Türkçesi: ğàlib
Tatar Türkçesi: ciŋüçi otuçı
Türkmen Türkçesi: yeŋici
Uygur Türkçesi: ğalip
Rusça: pobeditel'