carmaç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

carmaç

1. zayıf, dermansız; carmaç kişi: zayıf adam; fakir kimse; carmaç cürök: gevşek yürek, kalb; 2. mec.: fakir.

Son arananlar:

• Sədri,
• kristall,
• reins,
• cahşı,
• irkit,
• tilik,
• deklanşör,
• sabah,
• degree,
• kaytımsızlık,
• ritüel,
• tullak,
• birdin,
• islendik,
• rəna,
• sokin,
• shasha,
• sıbaphalamak,
• bunluktan,
• kələk,
• haýbat,
• carmaç