akılman
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
akılman
a-f. düşünceli, kavrayışlı, akıllı, en akıllı, hakim.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
akılman
(malk.) akla uygun, mâkul, mantıklı.
a-f. düşünceli, kavrayışlı, akıllı, en akıllı, hakim.
(malk.) akla uygun, mâkul, mantıklı.