akılman

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

akılman

a-f. düşünceli, kavrayışlı, akıllı, en akıllı, hakim.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

akılman

(malk.) akla uygun, mâkul, mantıklı.

Son arananlar:

• CAUSE,
• İkinci,
• ağaç,
• tutağaç,
• Kölek,
• iltihak,
• urugajdod,
• uruçu,
• Getirmek,
• qalandar,
• göwde,
• tusu,
• çekdiriv,
• Peyk,
• zorunlu,
• Özen,
• aldanmak,
• turfe,
• mashina,
• çumur,
• caklamak,
• akılman