caralı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caralı

yaralı. ~ bolmak: yaralı olmak, yaralanmak, ~nı castığında sav ölür: yaralının yastığında sağlam ölür (a.s.).

Son arananlar:

• chance,
• allanäme,
• adyr,
• Kandar,
• zillət,
• Görkem,
• somersault,
• gile,
• compact,
• çırmalğan,
• batin,
• atoo,
• batamom,
• tembih,
• üçgen,
• qanunauyğun,
• yayılmış,
• roborant,
• çeçin,
• bişək,
• saviour,
• caralı