cançığım

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cançığım

cancağızım, canım, gözüm, ciğerim.

Son arananlar:

• dustpan,
• nämälim,
• gytçylyk,
• xəlqi,
• katañ,
• imeşegen,
• oğuluşaq,
• imbue,
• qarindosh,
• vakila,
• qurdalamaq,
• gızgız,
• sıçanotu,
• sayıl,
• demirbaş,
• mayoq,
• unless,
• küren,
• çuvut,
• ögün,
• Taxça,
• cançığım