arkalatıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arkalatıv

sırtlatma, arkasına yükletme.

Son arananlar:

• dingə,
• Mareşal,
• ələngə,
• kozğalıv,
• çögör,
• fuzzy,
• şirnikdirici,
• qığılcım,
• sölpü,
• ilkinji,
• çekiç,
• delderex,
• cross,
• naval,
• lethargic,
• Çocuk,
• provisional,
• steadfast,
• iteriş,
• foetus,
• təlis,
• arkalatıv