canlamak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
canlamak
(callamak) çekilmek, kırmak, yan kırmak, sıvışmak, dikkat etmek (mec.), sakınmak. Bılaydan canla!: buradan sıvış!, allındağılanı canlab oz: önündekileri sakınarak geç, işden ~: işden kırmak, üyge ~: eve sıvışmak, bizden canlab aylanadı: bizden sakınıp geziyor.