canlamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

canlamak

(callamak) çekilmek, kırmak, yan kırmak, sıvışmak, dikkat etmek (mec.), sakınmak. Bılaydan canla!: buradan sıvış!, allındağılanı canlab oz: önündekileri sakınarak geç, işden ~: işden kırmak, üyge ~: eve sıvışmak, bizden canlab aylanadı: bizden sakınıp geziyor.

Son arananlar:

• kötekleme,
• filter,
• meteorit,
• döyünmə,
• rezavorfurush,
• false,
• durdugyça,
• ilçilik,
• length,
• unamamav,
• menlik,
• pasture,
• parçalanmak,
• ögeşmek,
• zilyetlik,
• tentene,
• bihuş,
• eliziya,
• havasız,
• singar,
• soop,
• canlamak