camçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

camçı

yamçı. ~ tarak: yamçı tarağı, ~ kulak eşek: koca kulaklı eşek, ~sın kepleb baradı: yamçısını (sırtına) atıp gidiyor, ~ kiysen kelir, kebin kiygen kelmez: Yamçı giyen döner. Kefen giyen dönmez (deyim).

Son arananlar:

• ulam,
• terrible,
• eşzamanlı,
• ötükünç,
• myth,
• Etak,
• katiyen,
• irmek,
• üjüklemek,
• armon,
• oýlandyrmak,
• Dakmak,
• conjunction,
• measurable,
• sosyete,
• Zak,
• Ekşimek,
• birtike,
• sahə,
• azablı,
• che-pe,
• camçı