camçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

camçı

yamçı. ~ tarak: yamçı tarağı, ~ kulak eşek: koca kulaklı eşek, ~sın kepleb baradı: yamçısını (sırtına) atıp gidiyor, ~ kiysen kelir, kebin kiygen kelmez: Yamçı giyen döner. Kefen giyen dönmez (deyim).

Son arananlar:

• qudaanda,
• gölemek,
• sarımtraq,
• arrakash,
• vigorous,
• mıx,
• Mutabık,
• beginmek,
• ermegürmek,
• apogee,
• çulğamaq,
• tıyak,
• göroh,
• titmoq,
• goragçy,
• daw,
• parasız,
• pomak,
• byzantine,
• fibroma,
• yumru,
• camçı