calğamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

calğamak

eklemek, ilave etmek. Cıcımlanı birbirine calğadık: ipleri (sicimleri) birbirine ekledik.

Son arananlar:

• sıxtamak,
• ahşap,
• durşuna,
• bironta,
• birbir,
• kerben,
• Düzü,
• Kanıksamak,
• Köwmek,
• sözchan,
• kaplama,
• yüdüsh,
• birgine,
• dürtgüç,
• peek,
• özgürüshchanliq,
• versify,
• müqayisə,
• biryan,
• tortulu,
• teskin,
• calğamak