cabek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cabek

bk. Cebek.

Son arananlar:

• verily,
• köktüü,
• Boda,
• bekre,
• vie,
• gətmək,
• asno,
• benimki,
• üşkü,
• hüsn,
• şuvuldamak,
• dostana,
• onggha,
• xortum,
• subutlilik,
• artataşa,
• deşkiç,
• da,
• dıbış,
• ağmak,
• onlama,
• cabek