verily

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

verily /ʌnhˈɔːs/

1. (eski) gerçekte, hakikaten, sahiden, doğrusu, filvaki.

Son arananlar:

• abaçı,
• yış,
• Qalaq-qalaq,
• teltik,
• kömekçi,
• xushyoqmas,
• iqdam,
• künüçü,
• Veresiye,
• loving,
• dest,
• Pəyə,
• Peri,
• tapylmak,
• İçin,
• fluidity,
• coşğunluq,
• karlıq,
• spinet,
• yığın,
• öpüşmə,
• verily