abaçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

abaçı

öcü, gulyabani.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

abaçı

umacı, bununla çocuklar korkutulur; a ğır basma, kâbus· I, 136

Son arananlar:

• stipend,
• kömekdash,
• stink,
• kısınak,
• temirkazık,
• parçalamaq,
• mardasız,
• itimatsızlık,
• soyuzdaş,
• ruhani,
• açı,
• caaz,
• stomach,
• outlive,
• guarantor,
• amaly,
• çaykaş,
• kiyilmek,
• strong,
• pakta,
• feringi,
• abaçı