abaçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

abaçı

öcü, gulyabani.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

abaçı

umacı, bununla çocuklar korkutulur; a ğır basma, kâbus· I, 136

Son arananlar:

• sudurgu,
• oxirgi,
• hücrə,
• zille,
• çıñramak,
• minutiae,
• tamgali,
• gızman,
• Gyzgan,
• kaçış,
• cinayət,
• Kelime,
• sağak,
• exotic,
• nation,
• kerosinka,
• kıraç,
• öchmek,
• Pusht,
• layık,
• ecnebi,
• abaçı