abaçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

abaçı

öcü, gulyabani.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

abaçı

umacı, bununla çocuklar korkutulur; a ğır basma, kâbus· I, 136

Son arananlar:

• galkyş,
• antagonist,
• Kozay,
• koaqoloqram,
• kazanat,
• çaykara,
• tıyındık,
• salıvermek,
• Ki,
• cutat,
• bomba,
• köst,
• mythical,
• Pərdə,
• ajdar,
• bədbin,
• Assı,
• zakgun,
• teyri,
• butazor,
• isqot,
• abaçı