bıkı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bıkı

yandalları basamak olacak şekilde kesilmiş uzun ağaç, basit baskıç, iptidai seyyar merdiven.

Son arananlar:

• Eziyet,
• Çıyan,
• süşgürmek,
• hürufat,
• net,
• falsifikatsiya,
• gorka,
• avut,
• sıyınış,
• şişa,
• tagh,
• Teker,
• kalkıra,
• qovlamaq,
• presspape,
• degi,
• pul,
• Achimoq,
• rönesans,
• Taraf,
• sumak,
• bıkı