bıjma

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bıjma

bk. Bujma.

Son arananlar:

• mena,
• gitara,
• homicide,
• tapçan,
• ölgüçöktü,
• ertaindin,
• simalı,
• kelgüzmek,
• zahit,
• tahdit,
• ornaşdyrmak,
• kraxmal,
• çirk,
• boast,
• şarlawuk,
• erbet,
• ökünç,
• examiner,
• Yeten,
• gıdır,
• deprive,
• bıjma