bıhı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bıhı

havuç. ~nı artıp aşa: havucu soyup ye.

Son arananlar:

• gur,
• darıxmaq,
• kuryer,
• kucuñ,
• Sinil,
• Aş,
• termostat,
• cartı,
• dəstixətt,
• yarabin,
• yarashiq,
• bokto,
• evcilik,
• poçtalyon,
• Bavul,
• xoxan,
• ədalət,
• bösmek,
• Muzdur,
• Üzülüksüz,
• banan,
• bıhı