bıhı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bıhı

havuç. ~nı artıp aşa: havucu soyup ye.

Son arananlar:

• Qədir,
• Mezar,
• polkovnik,
• Dalamak,
• BALABAN,
• pikap,
• dopdop,
• çuu,
• yavuz,
• çerviş,
• kılım,
• tübeşmek,
• AYLAN,
• ilıqlıq,
• angar,
• DALBADAL,
• Ýeňişli,
• savluklu,
• zəmanət,
• R,
• gopbam,
• bıhı