buçhak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
buçhak
1. Paça, pantolon paçası. Könçekni ~ları tar bolğandı: pantolonun paçaları dar olmuş. 2. Tulum yüzülmüş derinin bacaklara isabet eden bölümü. Gıbıtnı ~ından ayran ağız: tulumun paçasından ayranı akıt.