burmaçaç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

burmaçaç

bk. Burmabaş.

Son arananlar:

• mañgel,
• sarumak,
• geçim,
• sabat,
• Dissolution,
• zaýyp,
• qərənfil,
• Çakınmak,
• staff,
• əksetmək,
• çölmə,
• tıtakay,
• hazırkı,
• çöpçatanlık,
• birça,
• kölegeleme,
• yekəqarın,
• bazıklık,
• severance,
• update,
• koçxarburun,
• burmaçaç