burkıtmak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

burkıtmak

(yüz) buruşturmak, ekşitnnek·II, 339

Son arananlar:

• Handa,
• ornashmoq,
• qalaça,
• tapmacalamaq,
• oshxona,
• refined,
• suratlağan,
• sestüü,
• xil,
• nopar,
• mould,
• unabated,
• eret,
• mısalı,
• sihir,
• kazık,
• çaçmak,
• fındıkfaresi,
• beyazkömur,
• öğür,
• sudlik,
• burkıtmak