burgeç
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
burgeç
Musluk sapı, musluk.
Son arananlar:
- ümüş,
- şorolon,
- assured,
- jidel,
- könüküş,
- Tebratmoq,
- belbağı,
- tıkaç,
- öksünmek,
- daşlanmaq,
- revive,
- provisional,
- bocalamak,
- parametr,
- magdan,
- Komutan,
- ədviyyat,
- furthermore,
- millet,
- tereň,
- facile,
- burgeç