burgeç
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
burgeç
Musluk sapı, musluk.
Son arananlar:
- sub'ekt,
- yosma,
- sordidness,
- geygi,
- Axmaz,
- sursur,
- amanlyk,
- elchi,
- karmaşmak,
- tey,
- termin,
- hemra,
- nanəcib,
- muganniy,
- töñdermek,
- Yır,
- kinege,
- camia,
- iýmit,
- Bolğan,
- karakan,
- burgeç