burgage

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

burgage /bˈʊldəʊzə/

1. (eski), (huk.) birkaç çeşit gayri menkul mülk hakkı.

Son arananlar:

• mexpiy,
• öbür,
• kıykır,
• proletariat,
• itiləmə,
• türlenmek,
• cubic,
• topuklu,
• kimya,
• vaat,
• fa,
• malayan,
• speakable,
• dadanmak,
• reach,
• otuzunçu,
• shepe,
• öd,
• marra,
• barız,
• manatlıq,
• burgage