burgage

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

burgage /bˈʊldəʊzə/

1. (eski), (huk.) birkaç çeşit gayri menkul mülk hakkı.

Son arananlar:

• tegerent,
• Öyrəşmək,
• bıar,
• Taklit,
• yoqimsiz,
• mevacheva,
• couple,
• Eşya,
• tiyança,
• binaen,
• incelik,
• Hamal,
• g'o'ra,
• karıvlu,
• gatanç,
• məzhəkə,
• link,
• mələmə,
• hang,
• Yüzbaşı,
• tüzgermek,
• burgage