bukulatıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bukulatıv

tozutma, toz kaldırma, işkembeden atma. Bukulatmak 1.Toz çıkarmak, tozutmak, tozdan aldırmak. Üynü bukulatma: evi tozutma, atlıla colnu bukulatıp keledile: atlılar yolu tozutup geliyorlar. 2. Yalan söylemek, işkembeden atmak, tozutmak. Ol bukulatırğa bir da öçdü: o yalan söylemeyi çok alışık.

Son arananlar:

• tongizlik,
• Hastane,
• dıbbız,
• kamulmak,
• enfarktüs,
• Solucan,
• ýaşama,
• kərrat,
• bəyin,
• vuruş,
• fanfara,
• nawa,
• iteriş,
• gany,
• calendar,
• igilik,
• trifling,
• allele,
• familiar,
• ýekirmek,
• Yashiriq,
• bukulatıv