buku
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
buku
toz. Bolğannı ~dan aldırdıñ: her tarafı tozuttun, üynü içi ~dan toldu: evin içi tozdan doldu, ~sun kakmak: tozunu silkelemek, azarlamak, haddini bildirmek. Bukusun kaktırmay tohtamadı: kendini azarlatmadan durmadı.