kergiç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kergiç

herhangi bir nesneyi germek için yarayan aygıt; kergiç cip: çocuk beşiğinde bir nevi ağ teşkil eden örme.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kergiç

gerici, gergef, gergi, kalıp. ~ ge salıv: gerici alete yerleştirme, ~de tikmek: gergefte dikmek, cuvurğan ~: yorgan gergisi, yorgan gerici alet.

Son arananlar:

• wm,
• nuke,
• tətəbbö,
• dərdisər,
• kusuk,
• toyın,
• gol,
• ge,
• sancıra,
• pta,
• əcər,
• yeğinleşmek,
• batırlık,
• eşkek,
• bardi,
• cumdurma,
• sıralamak,
• kötörül,
• paste,
• ybarat,
• asmara,
• kergiç