kergiç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kergiç

herhangi bir nesneyi germek için yarayan aygıt; kergiç cip: çocuk beşiğinde bir nevi ağ teşkil eden örme.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kergiç

gerici, gergef, gergi, kalıp. ~ ge salıv: gerici alete yerleştirme, ~de tikmek: gergefte dikmek, cuvurğan ~: yorgan gergisi, yorgan gerici alet.

Son arananlar:

• tayake,
• Pickaxe,
• miracle,
• yıpramak,
• tilöö,
• kazı,
• ewsemek,
• tenrimek,
• aforistik,
• alabuga,
• Shirkat,
• toliqmoq,
• cornea,
• matbu,
• ırıñ,
• qat&,
• Qanun,
• neighborhood,
• çeviren,
• xərc,
• deyip,
• kergiç