kergiç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kergiç

herhangi bir nesneyi germek için yarayan aygıt; kergiç cip: çocuk beşiğinde bir nevi ağ teşkil eden örme.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kergiç

gerici, gergef, gergi, kalıp. ~ ge salıv: gerici alete yerleştirme, ~de tikmek: gergefte dikmek, cuvurğan ~: yorgan gergisi, yorgan gerici alet.

Son arananlar:

• action,
• kalem,
• ateizm,
• keçirilmək,
• Raptetmek,
• depe,
• mütəğəyyir,
• İnal,
• torsoy,
• aytarlık,
• shiliq,
• ekonomik,
• yorulmadan,
• yolluk,
• orası,
• dohiy,
• Algı,
• sırkıv,
• postahane,
• heybət,
• İne,
• kergiç