boşav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

boşav

bitirme, tüketme; vakit bulma; boşama.

Son arananlar:

• değişli,
• ordubaşı,
• yəm,
• esirgen,
• öncelemek,
• exchange,
• Dövmek,
• badışa,
• takdis,
• tikülemek,
• Töleg,
• yadsamak,
• osetr,
• Muraz,
• kurma,
• dağıdılmaq,
• entek,
• güvə,
• Rusça,
• öd-,
• köni,
• boşav