boluşçu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
boluşçu
muavin, yardımcı.
Son arananlar:
- umlaut,
- cunduruk,
- patlayıcı,
- hunta,
- qélip,
- razi,
- Yahşı,
- smelt,
- Suyolu,
- saa,
- hmm,
- calğanmak,
- geňeş,
- attestasiya,
- serval,
- TÖR,
- geviş,
- darbımesel,
- Sikke,
- abırlanmaq,
- atym,
- boluşçu