öreçe

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

öreçe

ense, yele.

Son arananlar:

• xortlama,
• dəmirçi,
• ulaat,
• geren,
• opat,
• ağıs,
• publisist,
• aýran,
• paha,
• baglaşdyrmak,
• gizildəmə,
• uğur,
• incidence,
• çakçay,
• badgamak,
• awun,
• aorist,
• tartışlık,
• mess,
• nivxlər,
• qarmaqvari,
• öreçe