biçeme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

biçeme

[bi:çeme], hal. 1. Çemesiz, tagaşyksyz, çemesi bolmadyk. Şu aýdanyň-a biçeme däl (“Edebiýat we sungat”). 2. gepl.d. Örän, çakdanaşa, artykmaç. Sazy biçeme gowy çalýan ekeniň (“Görogly”).

Son arananlar:

• örköç,
• kendi,
• ýaşuly,
• sınıflandırmak,
• äpişge,
• qanacaq,
• eruv,
• ponton,
• budun,
• kokun,
• kapok,
• belet,
• ileşlik,
• olturghuzmaq,
• açıtmak,
• bozarma,
• TOLZOR,
• mistisizm,
• tamaddi,
• garawul,
• satarman,
• biçeme