bitivlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bitivlü

bk. bitimli.

Son arananlar:

• Mədəniyyət,
• gavel,
• matkap,
• sahiden,
• chare,
• apsay,
• ornaşyk,
• uya,
• sıldırım,
• tündösü,
• Safir,
• gölemek,
• ikimil,
• böhran,
• mikroavtobus,
• plastiklik,
• şinik,
• qapatma,
• chiqmaq,
• nechche,
• onlama,
• bitivlü