bitivlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bitivlü

bk. bitimli.

Son arananlar:

• fazilat,
• süretlenmek,
• düşündürmek,
• Öteki,
• təkmilləşmiş,
• boksa,
• humanity,
• Karamsar,
• Fəvvarə,
• kepkir,
• distil,
• Göş,
• özgə,
• mevzu,
• desen,
• tüpbozan,
• diremek,
• ayık,
• yiyə,
• çubaş,
• kiyiv,
• bitivlü