birtüýsli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

birtüýsli

[birtüýslü], syp. 1. Geň, düşnüksiz, birhili. Ol birtüýsli adam. 2. Görnüşi, tüýsi meňzeş bolan. Birtüýsli mata. 3. Gelşiksiz, gelşikli däl. Märekede köp geplemeklik birtüýsli bolýar.

Son arananlar:

• döyünmə,
• rezavorfurush,
• false,
• durdugyça,
• ilçilik,
• length,
• unamamav,
• menlik,
• pasture,
• parçalanmak,
• ögeşmek,
• zilyetlik,
• tentene,
• bihuş,
• eliziya,
• havasız,
• singar,
• soop,
• canlamak,
• eşilme,
• bayronizm,
• birtüýsli