dubana

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

dubana

f. 1. divane; meczup; kaçık; deli; meñ dubana: bañ otu: Hyosciamus niger; bengilik otu; 2. dilençi.

Son arananlar:

• beyazkömur,
• balıkçıl,
• oat,
• eşük,
• aconite,
• Xora,
• poeziya,
• burana,
• yasash,
• şırmanma,
• turuş,
• kirim,
• social,
• underway,
• yiqilmoq,
• boyalğan,
• kambar,
• Katı,
• aram,
• podshohparast,
• filizlemek,
• dubana