dubana

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

dubana

f. 1. divane; meczup; kaçık; deli; meñ dubana: bañ otu: Hyosciamus niger; bengilik otu; 2. dilençi.

Son arananlar:

• mutsuz,
• consideration,
• araq,
• sangar,
• yəl,
• amannurbat,
• şıltaq,
• ügüşmek,
• nəhv,
• amraqliq,
• beýannama,
• tohtamay,
• enelüü,
• Beshak,
• sancıraçı,
• serpil,
• yeñmek,
• muhammad,
• galgan,
• kieñ,
• şabalıdı,
• dubana