dubana

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

dubana

f. 1. divane; meczup; kaçık; deli; meñ dubana: bañ otu: Hyosciamus niger; bengilik otu; 2. dilençi.

Son arananlar:

• tartağay,
• kıyakçı,
• zivə,
• pur,
• ibrişim,
• abajur,
• istifade,
• avanñı,
• drummer,
• sen,
• kalñu,
• dissipated,
• Desen,
• Toplanmak,
• katak,
• tapalamak,
• otarmaq,
• doňmak,
• almaşuu,
• taqdir,
• üzgöz,
• dubana