biribiri

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

biri-biri

[bi:ri-vi:ri], çal. 1. ser. Bir-biri. 2. Biri beýlekisi bilen, özara. Olar biri-birlerinden öňe geçjek bolup dyzaşýardylar (B. Seýtäkow).

Son arananlar:

• onaylamak,
• volva,
• şaqqıldaşma,
• qulun,
• ysgatmak,
• axlamak,
• həyəcan,
• süşgürmek,
• muallâk,
• suyul,
• kaybir,
• fino,
• golden,
• Özek,
• mədəd,
• Azər,
• cüng,
• korroziya,
• bolco,
• azarbezar,
• bezamoq,
• biribiri