bibaş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bibaş

[bi:vaş], syp. 1. Terbiýe görmedik, başyna giden, tertipsiz, terbiýesiz, kakabaş. Irginim bibaş adamlar bilen iş salyşmak. 2. Başsyz, ýolbaşçysyz. Abat bolmaz, durmaz döwlet, Hiç ülke bibaş bolmasyn (Magtymguly).

Son arananlar:

• bimürvət,
• Melamet,
• sag,
• hançer,
• Vaz,
• cella,
• tereň,
• Hoş,
• KARDEŞ,
• Ağabey,
• zıt,
• mıstı,
• Noz,
• scruple,
• bireýýäm,
• töldöö,
• Nişan,
• huş,
• palal,
• biqeyrət,
• bulgamak,
• bibaş