bağaçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bağaçı

pahalı satan, kazıklayıcı, fahiş mal satan.

Son arananlar:

• tavuşlu,
• bulas,
• ızbandut,
• başaklanmak,
• bürran,
• bugu,
• tuñ,
• talwır,
• şışa,
• OĞUL,
• cup,
• yətirmək,
• numen,
• nepsawerchilik,
• buat,
• ızlık,
• tüştük,
• bu.,
• sögüt,
• ORUÇ,
• alışık,
• bağaçı