bürran
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bürran
sif. [fars.] klas. Kəsən, iti. Tiğiğəmzən eylə bürrandır ki, cəlladi-əcəl; Töksə qan təcil üçün tiğindən eylər iltimas. Füzuli. Baxdıqca revolverinə əndamım olur süst; Bağrım yarılır xəncəri-bürranını görcək. M.Ə.Sabir.