bazama

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bazama

(malk.) sürgün sığınağı, melce, sığınak, menfa.

Son arananlar:

• Bayakta,
• Tanı,
• Ödev,
• forte,
• Gelişmek,
• silo,
• Çocuk,
• maruz,
• apannamak,
• okaşmak,
• kinə,
• kürtkü,
• dombalmaq,
• çaydan,
• okşaş,
• agroximiya,
• xoin,
• onun,
• totcürek,
• bula,
• payxan,
• bazama