elpek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

elpek

1. hamarat çevik; atik; elpek cigit: çevik, atik delikanlı; atınan elpek tüşüp: atından çeviklikle inerek; 2. itaatli: söz dinliyen, lutufkâr, hatır şinas; mülâyim.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

elpek

(malk) bol, çok, aşırı.

Son arananlar:

• Marselyeza,
• saldat,
• məlumdur,
• şıbat,
• Kene,
• tətbiqi,
• alınmak,
• tənəzzül,
• calduu,
• nomad,
• yumruk,
• paçavra,
• asmaq,
• parmakçı,
• engebe,
• məcburluq,
• yovuq,
• näme,
• başda,
• Mahmal,
• ulaldylmak,
• elpek