elpek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

elpek

1. hamarat çevik; atik; elpek cigit: çevik, atik delikanlı; atınan elpek tüşüp: atından çeviklikle inerek; 2. itaatli: söz dinliyen, lutufkâr, hatır şinas; mülâyim.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

elpek

(malk) bol, çok, aşırı.

Son arananlar:

• Orqan,
• öynə,
• Barot,
• çıkanak,
• çıy,
• berç,
• Kahverengi,
• ýal,
• aýlaw,
• Tərxun,
• bıldır,
• Altmış,
• fin,
• tirməşal,
• Cəmi,
• Kakül,
• ilker,
• çıla,
• selek,
• perm,
• Kakı,
• elpek