bayawan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

bayawan

f. Çöl, sahra, tenha yer.

Son arananlar:

• masud,
• evlek,
• göçme,,
• pant,
• uzalmak,
• iççi,
• küçümsemek,
• polek,
• sınmaq,
• Pərdə,
• donuk,
• öpmək,
• üzerinde,
• şaqqıldaşma,
• Yahudi,
• kığ,
• gauze,
• yönəlmək,
• yezid,
• leylek,
• karagu,
• bayawan