baglatmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

baglatmak

[ba:ğlatmak], işl. 1. Baglamak işini başga birine etdirmek; baglamaga mejbur etmek; baglamaga mümkinçilik bermek. Ol biline guşak baglatdy. Dükany baglatmak. 2. Desseledip bog- durmak, desseledip daňdyrmak. Çemen baglatmak.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

baglatmak

baglatmak, bohçalatmak, II, 341

Son arananlar:

• haulm,
• cöge,
• acıqlı,
• bebek,
• dabışmak,
• noticeable,
• loq,
• çökük,
• vesile,
• subh,
• fraqment,
• etük,
• kogış,
• ahali,
• mevsimlik,
• çur,,
• dimdiri,
• koşma,
• çuku,
• uçuk,
• talh,
• baglatmak