çur,

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çur

1. aşık oyunu terimi (orta asyadaki rus çocukları lisanında bunun yerine «nalipuk» sözü kullanılır); çur karmadım yahut çurum karmadım «nalipuk» u aldım; 2. bağırmalar; şamata; çur dey düştü: birden bağırdı; kulağı çur dey tüştü: birden kulağı çınladı.

Son arananlar:

• Saf,
• çizecek,
• Venüs,
• Dolambaç,
• chongqur,
• korol,
• çekit,
• Piliç,
• üwümlik,
• yoqmoq,
• bolun,
• təzahür,
• gözgyny,
• arşın,
• bork,
• cuukta,
• chuvlamoq,
• çaray,
• shada,
• koçmak,
• Xalça,
• çur,