baga

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baga

çakal (zoo.), ~ça kıçırma! Çakal gibi bağırma! ~ tavuş: çakal sesi.

Son arananlar:

• Aşk,
• yalafar,
• stansiýa,
• Alqış,
• bagyr,
• Şeýdip,
• coypula,
• qamət,
• taaccüp,
• sevdalı,
• buldozer,
• ürpəşmək,
• orijin,
• ağalıq,
• kılaa,
• Üzerlik,
• oesophagus,
• dimdik,
• kobudluq,
• ikilem,
• omurilik,
• baga