azaz

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

az-az

[a:z-a:z], syp. Seýrek, selçeň, gyt; ýok diýen ýaly. Onuň ýaly adam az-azdyr.

Son arananlar:

• ümüş,
• bədbin,
• nahar,
• keçidli,
• orun,,
• mamır,
• Xan,
• Toy,
• Ağmak,
• ecclesiology,
• nucleus,
• halay,
• asılqan,
• altatar,
• tabla,
• paralamak,
• Tabiat,
• Sandık,
• tərcümeyihal,
• victor,
• ötmök,
• azaz