anima

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

anima /ˈanhaɪdɹˌaɪd/

1. hayat kaynağı, ruh can.

Son arananlar:

• birek,
• timber,
• Wejera,
• pərtləşmək,
• muhebbet,
• abnormal,
• sik,
• bembeyaz,
• tagna,
• mijoz,
• mininci,
• bürgü,
• QAB,
• abzal,
• testiq,
• frightened,
• subjugation,
• takla,
• taxtilimaq,
• aýlandy,
• gynamak,
• anima