aylançlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aylançlı

dolanbaçlı, dönemeçli.

Son arananlar:

• oğruəyri,
• boğunuq,
• Pelek,
• zabıt,
• uyuma,
• çekçin,
• yarasız,
• maneçilik,
• tədris,
• siqmaq,
• zeher,
• pyrgun,
• kargüzar,
• kutsallık,
• aky,
• oturmak,
• qoşalamaq,
• balaman,
• sunçul,
• tutku,
• mañan,
• aylançlı