avuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

avuv

(avmak’dan) devrilme, yıkılma.

Son arananlar:

• kalı,
• baravar,
• kalama,
• sirli,
• aşalıv,
• kalaa,
• reanimasiya,
• kılma,
• kalmak,
• Tanıtmak,
• çırpık,
• chog',
• yaxlaşma,
• Galbiri,
• kalibr,
• kırkılğan,
• pişirgeç,
• hürmə,
• karnabahar,
• beki,
• kalbur,
• avuv