aşalıv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
aşalıv
yenilme, aşınma.
Son arananlar:
- Birge,
- zərbe,
- oyun,
- ağaclıq,
- bakırmak,
- damga,
- Yangaq,
- töbe,
- sharh,
- Playback,
- bəbr,
- daldalamak,
- orom,
- saňňyldamak,
- masqura,
- çarxı,
- Chontak,
- mükellef,
- Kafel,
- vurnuxmaq,
- gülüş,
- aşalıv