kırkılğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kırkılğan

kırpılmış, kesilmiş, tıraş edilmiş; kırılmış. ~ cün: kırpılmış yün, ~ koyla: kırpılmış koyunlar; ~ butakla: kırılmış dallar.

Son arananlar:

• çider,
• rapparaso,
• birinçi,
• aldası,
• ŞU,
• tarz,
• foniy,
• çür,
• HATUN,
• devinmek,
• nəstərən,
• çise,
• şağırak,
• mama,
• batalon,
• Ek,
• mamile,
• tatıkmak,
• tr,
• mamlekettik,
• pétir,
• kırkılğan