kırkılğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kırkılğan

kırpılmış, kesilmiş, tıraş edilmiş; kırılmış. ~ cün: kırpılmış yün, ~ koyla: kırpılmış koyunlar; ~ butakla: kırılmış dallar.

Son arananlar:

• arxasınca,
• qəyrət,
• zahire,
• yigit,
• köçer,
• dalavereci,
• mayalanmak,
• pona,
• indetermination,
• waswasy,
• kerebet,
• terfi,
• fart,
• güdəboy,
• gitçelendirmek,
• böwüsmek,
• yağır,
• pollution,
• soyadı,
• ilmaq,
• bass,
• kırkılğan