ast
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ast
( bitişik zamirsiz kullanıldığında sonundaki << t >> sesini kaybediyor ) 1 . alt , alt kısım ; astın üstünö keltir : altüst etmek , karma karış etmek ; zirüzeber etmek ; calınıp astı üstünö tüşüp : yalvarıp yakararak ; askabı , üsköbü ? : aşağıya mı , yukarıya mı ? ; 2 . ön ; ön kısım ; astımda 1 ) altımda ; 2 ) önümde ; astıña 1 ) senim altına ; 2 ) senin yanına ; açuuluunun astınan çıkpa ! : hırslanan kimseye çatma ! menin atım eç bir attı astına salbayt : benim atımı hiçbir at geçemez . ( harfiyen : benim atım hiçbir atı önüne koymaz , bırakmaz ) ; kızmatkermin astıñda folk . : senin hizmetkarınım ; 3 . başlangıç ; cazdın astı menen : baharın başlangıcından beri ; baharın iptidasında .
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ast
[ass], at. Bir zadyň aşagy, düýbi, teýi. Ýeriň üstündäki bikemal ogul Ýeriň astynda-da azardyr enä... (K. Gurbannepesow).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
ast
Alt, temel, taban. Suning astida – Suyun altında. Ayaq asti qilmaq – Çiğnemek; ayaklar altına almak; küçük düşürmek.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ast
sokak,I, 42