Sarban

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

sarban

is. [fars.] Karvanı aparan, karvana başçılıq edən adam; dəvəçi. Acıdın çobana, yoruldun sarbana. (Ata. sözü). Hər dəvənin örkəni şişpapaq, beli qəməli bir sarbanın əlində idi. Çəmənzəminli. Nəhayət, mahnı susarkən, qaranlıqdan sarbanın səsi eşidildi. Ə.Məmmədxanlı.

Son arananlar:

• haqq,
• axar,
• tatık,
• dadanmak,
• pehliwan,
• öylengen,
• etki,
• ertirlik,
• egar,
• çıkartmak,
• ygyşak,
• çetir,
• tentek,
• karaçay,
• Gümüş,
• papah,
• tagin,
• yogurkan,
• ayıbacağı,
• timenlik,
• kirvə,
• Sarban