arkuçı

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

arkuçı

iki kişi arasında araç olan; evlenme zamanında dünürler arasında gelip giden kişi·I, 141

Son arananlar:

• opulence,
• teley,
• nəmi,
• çovdar,
• tangyr,
• İç,
• diýdirmek,
• rəbb,
• yubadılma,
• Çapkı,
• havaskor,
• Mercury,
• ynkylap,
• hazillashmoq,
• bulca,
• Sonbahar,
• shahvat,
• etiboran,
• saamay,
• mədəd,
• kamikaze,
• arkuçı